درمان کودکان دچار اختلال بیش‌فعالی

این روزها، در زندگی های آپارتمانی، با بچه هایی مواجهیم که آرام و قرار ندارند، و قادر به نشستن نیستند و دائم در حال جنب و جوش می باشند. و این مشکل زمانی که کودک به مدرسه می رود مسأله ساز می شود. و اینجاست که نقش کاردرمانگرانی که با مسایل و مشکلات کودکان بیش فعال و کودکان دارای اختلال توجه و تمرکز آشنا باشند بسیار ضروری است. درمان این کودکان چند وجهی است و اگر کودک را در وسط یک مثلث در نظر بگیریم، سه ضلع آن مثلث شامل والدین، معلم و درمانگر می‌باشد که پروسه درمان کودک همکاری و همیاری تنگاتنگ این سه را میطلبد. درمانگران به دلیل مداخلات تخصصی در درمان، نقش عمده ای دارند، اما والدین بیشترین زمان را با کودکان سپری می کنند.

لذا در مورد تغییر رفتار و پیگیری تکالیف درمانی بیشترین نقش را در کاهش علایم ADHD ایفا میکنند. کودکی که با ADHD متولد می شود یک عکس العمل منفی در اطرافیان ایجاد می‌کند و شاید بتوان به خانواده او حق داد، چرا که ذهنیت آن ها به دنبال یک کودک سالم بوده است.در هر حال والدین درباره آموزش دادن رفتارهای اجتماعی به کودکشان احتیاج به تلاشی مضاعف دارند تا کودک بتواند با اطمینان و توجه، کاری را دنبال کند. بسیاری از کودکان با تشخیص ADHD تحت دارودرمانی قرار می گیرند و البته درمان دارویی می باید همراه با درمان های دیگر از جمله رفتار درمانی مورد استفاده قرار گیرد تا مثمرثمر واقع گردد.

دکتر ندا افشاریان

روانشناس و روان درمانگر کودک و نوجوان